Ondernemen is soms net topsport, daar weet Patrick van Luijk alles van. Als oprichter van BioCheck is hij actief om jou of je werknemers fit te krijgen en te houden. Waarom is stress eigenlijk goed? En zijn de tools die BioCheck biedt echt gratis? Lees er alles over in ons interview met Patrick.
De aanloop
‘Als ik iets doe, zowel als voormalig topsporter of nu als ondernemer, ga ik all in. Oorspronkelijk was ik sporter, nu ‘ben’ ik ondernemer. Uiteraard neem ik de kennis en ervaring die heb opgedaan als sporter mee. Maar, ik geloof niet dat je als mens ‘iets bent’. Je bent mens en als mens heb je bepaalde rollen. Ik ben vader, partner, ondernemer, ga zo maar door. Wat je bent hangt niet af van één rol. Als je te veel waarde hecht aan wie je ‘bent’, maar je valt uit met een burn-out, wie ben je dan nog als mens? Ik denk dat het belangrijk is dat we dat los van elkaar zien. Bepaalde (verwerkings)processen in het leven kunnen daardoor makkelijker worden. Ik heb hier ook zelf ervaring mee: Tijdens mijn sportcarrière ben ik vader van een tweeling, partner, trainde elke dag op Papendal of Apeldoorn, reed heen en weer naar Rotterdam, gaf in de ochtend personal training en in de avond werkte ik al mijn ideeën uit.’
“Als je te veel waarde hecht aan wie je ‘bent’, en je valt uit met een burn-out, wie ben je dan nog als mens?“
– Patrick van Luijk
Fitheid objectiveren
‘Dit duurde zo’n anderhalf jaar. Vlak voor de EK-finale atletiek in 2016 had ik iets verkeerds gegeten, werd ik heel ziek en moest ik mezelf forceren om te presteren. Dat ging uiteindelijk goed, maar de gevolgen kwamen de dag erna. Ik kreeg ernstige tintelingen in mijn vingers en armen. Dat straalde s ‘nachts uit door bijna heel mijn lichaam. Uiteindelijk lag ik vijf dagen in het ziekenhuis, waar ze dachten dat ik de ziekte van Guillain-Barré had. Daar realiseerde ik dat sport niet meer het allerbelangrijkste was voor me, maar dat ik gewoon normaal kan functioneren. De tol die ik moest betalen deed me beseffen dat er meer mensen zijn die te hard (willen) presteren. Dat heb ik altijd in mijn achterhoofd gehouden met betrekking tot kennisdelen vanuit het BioCheck programma. Tijdens mijn sportcarrière was alles keihard en objectief: je bent eerste of niet. Bij twijfel had je een fotofinish, er was geen ruimte voor nuance. Ik gaf tegelijkertijd veel (bedrijfs)trainingen en presentaties, en had een groep mensen die ik fit maakte als trainer. De uitkomst van de fitheid wilde ik objectiveren, want wanneer is iemand ‘fit’? Ik ging op zoek naar de juiste definitie.’
Lees het gehele interview hier.
